Bepalen mate van stikstofbelasting
In het kort
AERIUS Monitor toont de mate van stikstofbelasting van de stikstofgevoelige natuur voor elk Natura 2000-gebied en voor alle gebieden samen. Wanneer de stikstofdepositie op stikstofgevoelige natuur hoger is dan de kritische depositiewaarde (KDW), dan is sprake van overbelasting. Wanneer de stikstofdepositie lager is dan de kritische depositiewaarde is er geen sprake van overbelasting. De mate van stikstofbelasting, uitgedrukt in een percentage, wordt gebruikt bij de toetsing aan de omgevingswaarden uit de Wet natuurbescherming. Een omgevingswaarde is een resultaatsverplichting voor de oppervlakte van de stikstofgevoelige natuur met een stikstofbelasting lager dan de kritische depositiewaarde. Voor de jaren 2025, 2030 en 2035 zijn omgevingswaarden vastgesteld op respectievelijk minimaal 40%, 50% en 74%. De omgevingswaarden gelden voor alle Nederlandse Natura 2000-gebieden samen en niet per gebied.
Methode bepalen mate van stikstofbelasting
Binnen elk relevant hexagoon in de Natura 2000-gebieden wordt per stikstofgevoelig habitat de gekarteerde oppervlakte berekend en bepaald of en in welke mate de kritische depositiewaarde wordt overschreden. Hieruit berekenen we het percentage van de totale gekarteerde oppervlakte waarvan de kritische depositiewaarde niet wordt overschreden. Het percentage berekenen we per afzonderlijk Natura 2000-gebied en voor alle Natura 2000-gebieden samen. In alle berekeningen van het percentage wordt uitgegaan van de depositiegegevens waarin de hexagonen een oppervlakte van 1 hectare hebben.
Rekenvoorbeeld
